Czytanie na dziś: czytaj dalej
Ludzie i wyznania Konferencje

Kieleckie spotkania w dialogu 2012

 

Corocznym wydarzeniom Kieleckich Spotkań Chrześcijańsko-Żydowskich organizowanych przez Stowarzyszenie im. Jana Karskiego przyświecają ideały upowszechniania postaw otwartości i poszanowania dla osób i grup o odmiennej identyfikacji rasowej, etnicznej, narodowej, religijnej bądź kulturowej; przeciwdziałanie wszelkim formom antysemityzmu, ksenofobii, rasizmu oraz innym postawom godzącym w godność człowieka.

Kielecki Asyż

 

Medytacja połączyła chrześcijan, buddystów, żydów oraz muzułmanów. Pod hasłem „Jesteście moimi świadkami” odbyła się międzyreligijna sesja zorganizowana przez Stowarzyszenie im. Jana Karskiego oraz Światową Wspólnotę Medytacji Chrześcijańskiej.

 

Roshi Reiko Maria Moneta Malewska, mniszka z tradycji Rinzai Zen, benedyktyński kapłan z klasztoru Chrystusa Króla w Cockfosters w Londynie o. Laurence Freeman, rabin Symcha Keller, muzułmański sufi Andrzej Saramonowicz oraz jezuita Jacek Prusak spotkali się pod pomnikiem Menory, aby w intencji międzyreligijnego pokoju zapalić świece i tym samym rozpocząć pierwszą część spotkania.

W tym symbolicznym miejscu, kojarzonym z powojennym holokaustem, kilka metrów od historycznej kamienicy na ulicy Planty 7, gdzie siedemdziesiąt lat temu miał miejsce pogrom kielecki, rozpoczęło się Spotkanie w Dialogu, otwarte dla wyznawców różnych religii.

Druga część obejmowała wspólną medytację w kościele św. Franciszka, stając się jednocześnie kontynuacją zapoczątkowanych przez Jana Pawła II spotkań przedstawicieli różnych religii świata. Ustanowiony w 2002 roku „Dekalog z Asyżu na rzecz pokoju”, obejmujący zobowiązania do ochrony wolności jednostki i wspierania dialogu międzyreligijnego, doczekał się swojego duchowego świadectwa także na Ziemi Kieleckiej. W medytacji brali udział reprezentanci poszczególnych religii oraz zaproszeni kielczanie. Multireligijny charakter spotkania okazał się pacyfistycznym manifestem w stosunku do rozgrywających się w ostatnim czasie konfliktów religijnych oraz przykładem religijnej tolerancji.

Modlitwą „środka” okazała się medytacja, forma uznana i praktykowaną przez chrześcijan, buddystów i niektóre odłamy islamu (np. sufizm). Ojciec Freeman, kierujący Światową Wspólnotą Medytacji Chrześcijańskiej, gość specjalny kieleckich spotkań, przekonywał, że medytacja chrześcijańska jest nie tylko formą poszukiwania kontaktu z Bogiem, ale i duchowego samodoskonalenia. Odwołując się do Ojców Kościoła (w szczególności do żyjącego w IV wieku Jana Kasjana), angielski benedyktyn ukazuje chrześcijańskie korzenie modlitwy medytacyjnej. „Mantra”, która rozbrzmiewała przez trzydniowe rekolekcje prowadzone przez ojca Freemana, poprzedzające owe międzyreligijne spotkanie, brzmiała: „Maranatha” („Przyjdź Panie Jezu”) – to ostatnie zdanie w księdze Apokalipsy św. Jana oraz jedna z najstarszych modlitw chrześcijańskich.*

Sesja medytacyjna była ostatnim wydarzeniem w ramach II Kieleckich Spotkań Chrześcijańsko-Żydowskich Tikkun-Naprawa, zorganizowanych przez Stowarzyszenie im. Jana Karskiego.

 

Ewa Kaleta

 

 

Źródło: Tygodnik Powszechny Nr 8 (3267), 19 lutego 2012

* Nauki te ojciec Freeman wygłosił podczas rekolekcji medytacyjnych dla Światowej Wspólnoty Medytacji Chrześcijańskiej w Kielcach w dniach 10-12.02.2012 (przyp. WCCM.PL)

 

fot. wccm.pl

Print Friendly and PDF