Czytanie na dziś: czytaj dalej
Spotkania i Rekolekcje Konferencje

Ojciec John bardzo zachęcał, by nie szczędzić wysiłku w przekazywaniu medytacji innym – by uczyć jak medytować po chrześcijańsku - i dzielić się jej doświadczeniem. Doskonale rozumiał, że najważniejszy jest osobisty przekaz, i że każdy z nas medytuje tylko dlatego, że dar ten został mu w którymś momencie życia przez kogoś, w sposób osobisty, przekazany. Jak każdy dar Ducha, także i ten wymaga, by się nim podzielić dalej.

Spotkanie robocze Lubiń 10.2013

 

Spotkanie prowadzących grupy WCCM 

Lubiń, 08.10.-10.11. 2013

Powrót do 3XS

Uczestnicy: Paulina Lesniak i Daniel Gródź (Szczecin), Urszula Wojciechowska-Budzikur (Myszków), Teresa Ropelewska, Małgorzata Łakomska (Warszawa), Malwina Okrzesik (Bielsko Biała), Urszula Jajkowska, Mirosław Mrzygłód, Stanisław Matusik (Kraków), Jolanta Fraj (Ornontowice), Anna Białek, Witold Kuc (Kielce), Katarzyna Dul, Alain Welsch, Ewa Sierszyńska (Poznań), Marian Brzozowski (Komorów), Pawel Sowiński (Wrocław), Paweł Fraś, Zdzisław Majka (Gliwice), Grzegorz Zdrzałek (Katowice) i Andrzej Ziółkowski (koordynator krajowy).

Dwie pierwsze rundy spraw bieżących wypełniły świadectwa przedstawicieli grup: moja droga do Medytacji Chrześcijańskiej, grupa i przebieg cotygodniowych spotkań. Obraz jaki się ukazał był mozaiką praktyk na które składa się: częstotliwość i długość spotkań, wybór czytań, czas, rodzaj i ilość medytacji itp... Dostrzegliśmy także wagę regularnych cotygodniowych spotkań i znaczenie grupy medytacyjnej jako znaku i czynnika zmian w odnowie życia modlitewnego parafii.

Następnie skupiliśmy się nad określeniem tożsamości naszej polskiej Wspólnoty. Omówiliśmy jej specyficzne, na tle innych ruchów medytacyjnych w Polsce, cechy: 

  1. brak fizycznego „centrum” (klasztor bez ścian),
  2. brak bezpośredniego prowadzenia duchowego (rola grupy!)
  3. ekumeniczny charakter (wsparcie wielu biskupów różnych denominacji – powrót do idei Kościoła powszechnego)
  4. oddolny ruch, w przeważającej mierze laikatu (z „grassroots” Kościoła)
  5. światowy zasięg
  6. radykalna prostota praktyki.

W tym kontekście przytoczyliśmy wypowiedzi koordynatorów krajowych Europy Wschodniej poświęcone budowaniu tożsamości Wspólnoty i zdecydowane zalecenie ojca Freemana dot. naszej indywidualnej praktyki i spotkań w grupach: „Keep it simple!” – Nie komplikuj praktyki! Przypomnieliśmy 3xS praktyki medytacji wg. nauczania o. Johna Maina: Sit, Sit still, Say your word - Siądź, Siedź w bezruchu, Słowo Powtarzaj.

Na tle tego zalecenia dostrzegliśmy pokusę „ubogacania” spotkań, czy to w formie „ciekawych inspiracji, przeczytanych tekstów, dodatkowych elementów praktyki”, które podpowiada nam ego w przekonaniu, że uczynimy przez to nasze spotkanie i naszą medytację bardziej „katolicką” i bardziej „miłą Bogu” i... nam samym. Tymczasem, jak przypomniał koordynatorom o. Freeman: „To właśnie „radykalna prostota” Medytacji Chrześcijańskiej jest genialnym wkładem o. Johna Maina do skarbca modlitwy, która uczyniła modlitwą kontemplacyjną dostępną dla wszystkich. To co proste jest dla nas często najtrudniejsze, więc nie komplikujmy tego, co jest już wystarczająco trudne.”

W tym kontekście omówiliśmy podstawowy schemat spotkania grupy WCCM:

  1. przywitanie członków grupy i nowych osób
  2. w przypadku pojawienia się nowych osób wprowadzenie do praktyki medytacji przez prowadzącego grupę lub osobę medytującą przez dłuższy czas
  3. krótka nauka o. Johna Maina lub o. Laurence’a Freemana – przeczytanie fragmentu książki lub ze strony www.wccm.pl.
  4. modlitwa wprowadzająca
  5. 25-30 minutowa medytacja
  6. modlitwa po medytacji

Czas spotkania 40-45 min.

Potem, według potrzeby uczestników, jest czas na rozmowy, pytania, sprawy organizacyjne czy inne zajęcia integrujące grupę. Zachowanie takiej struktury spotkania umożliwi osobom śpieszącym do zajęć dnia opuszczenie spotkania.

Integralność nauczania

Trzecia runda spotkania zaczęła się od prezentacji części filmu „Pielgrzymka” pt. „Medytacja buduje wspólnotę”.

Następnie omówiliśmy zarzuty jakie wobec nauczania o. Maina i o. Freemana pojawiły się ostatnio, szczególnie w sprawie odczytania pism Kasjana przez o. Johna Maina. Omówiliśmy także inne praktyki medytacji i modlitwy kontemplatywnej w tradycjach Modlitwy Jezusowej i Modlitwy Głębi. Żywa dyskusja, która się wywiązała podkreśliła subtelną różnicę między koniecznością budowania i pogłębiania naszej wspólnotowej tożsamości a budowaniem jedności celu wraz z innymi nurtami praktyk kontemplatywnych, tak by różnice nie przekształcały się w bariery i nie stawały się podziałami. Jest to przecież część misji Wspólnoty: „...w duchu powszechnej służby i jedności.” 

Po obiedzie udaliśmy się na grób św.p. o. Jana Berezy. Pięciominutową medytacją uczciliśmy jego pamięć i poleciliśmy Bogu spokój jego duszy. Następnie część uczestników skorzystała z obecności o. Nawary OSB, który odpowiadał na zapytania dotyczące ich medytacyjnych doświadczeń.

Konkretne działania

Czwarta i ostatnia runda rozmów skupiła się na praktycznym aspekcie budowania tożsamości Wspólnoty: 

1. Jeszcze w tym roku każda z grup zapozna się podczas kolejnych czterech spotkań z filmem „Pielgrzymka” (4 części).

2. Opracowanie i przeprowadzenie tzw. „Kursu 6-tygodniowego”. Jest to zestaw sześciu ok. 30 minutowych nauk:

Tydzień pierwszy: Czym jest Medytacja?

Tydzień drugi: John Main,  

Tydzień trzeci: Korzenie naszej tradycji

Tydzień czwarty: Koło modlitwy

Tydzień piąty: Porzucenie fałszywego „ja”

Tydzień szósty: Medytacja jako droga życia

3. Wydanie w 2014 roku książki-poradnika WCCM dla prowadzących grupy pt. „Dzieląc się darem”. 

4. Wsparcie s. Bogusi Kucharskiej w jej staraniach stworzenia i prowadzenia Ośrodka WCCM.

Andrzej Ziółkowski omówił rolę i zadania koordynatora krajowego w obliczu kończącej się jego kadencji krajowego koordynatora w marcu 2014 i zaproponował wraz z wyborem nowego koordynatora utworzenie Rady Wspólnoty, która będzie wsparciem w podejmowaniu wszelkich decyzji dot. spraw polskiej Wspólnoty.

 

Andrzej Ziółkowski , koordynator WCCM w Polsce

 

Print Friendly and PDF