W dniach 4-6 kwietnia w Milanówku pod Warszawą odbyła się Szkoła Medytacji naszej Wspólnoty, przeznaczona dla liderów grup oraz ich przedstawicieli całej Polski. Jej zadaniem było omówienie Kursu 6-tygodniowego, „narzędzia” formacyjnego dla grup WCCM oraz dyskusją nad bieżącymi sprawami Wspólnoty i planów działania na ten rok. W szkole udział wzięli przedstawiciele dwóch grup warszawskich, grupy bielskiej, krakowskiej, ornontowickiej, cieszyńskiej, komorowskiej i tworzącej się grupy poznańskiej.
Zadaniem Kursu 6- tygodniowego jest zapoznanie uczestników grup medytacyjnych ze źródłami Medytacji Chrześcijańskiej. W sześciu slajdowych prelekcjach prezentowane są: świadectwo życia ojca Johna Maina, historia i podstawy teologiczne medytacji (Pismo Święte, Ojcowie Pustyni, Obłok Niewiedzy i in.) oraz podstawy praktyki i jej owoce w codziennym życiu. Kurs może stanowić też wspaniałe narzędzie do zaprezentowania Medytacji Chrześcijańskiej w swoich parafiach czy w innych środowiskach. Prezentacja roboczej wersji kursu i ożywiona dyskusja przy prawie każdym slajdzie pokazała, że jest to doskonały materiał porządkujący i uzupełniający wiedzę, aby pełniej dzielić się darem medytacji. Kurs będzie udostępniony wszystkim grupom. Uznaliśmy kurs wraz z filmem „Pielgrzymka” jako element stałej formacji dla wszystkich grup WCCM w Polsce na ten rok.
W trakcie Szkoły wysłuchaliśmy konferencji siostry Bogumiły Kucharskiej urszulanki, nauczyciela naszej Wspólnoty na temat związków mistyki św. Jana od Krzyża z duchowością Johna Maina OSB. Zapoznaliśmy się też z możliwościami domu Sióstr Urszulanek, w którym odbywała się Szkoła, gdzie dzięki staraniom siostry Bogumiły została wyremontowana salka do medytacji i pokoje gościnne, mogące służyć grupom do zorganizowania rekolekcji. W czasie niedzielnej Mszy Świętej w kaplicy sióstr poświęcona została ikona Maryi, która stale towarzyszyła nam w czasie medytacji. Przekonaliśmy się, jak dużo potrzeba sił i modlitwy, aby dzieło rozpoczęte w Milanówku przez siostrę Bogumiłę, mogło być kontynuowane i rozwijane.
Kolejna część spotkania w Milanówku dotyczyła omówieniu spraw bieżących. Podsumowaliśmy trudną dyskusję prowadzoną od kilku miesięcy wewnątrz Wspólnoty odnośnie naszej tożsamości i powrotu do korzeni. Wysłuchaliśmy relacji Andrzeja Ziółkowskiego o podjętych inicjatywach WCCM w Polsce w czasie jego dwuletniej służby jako Koordynatora oraz jego osobistego posumowania stanu naszej Wspólnoty. Andrzej nie zgłosił swojej kandydatury na kolejną kadencję Koordynatora. Uznaliśmy, że ponieważ obecnie nie ma w naszym kręgu osoby, która podjęłaby się przejąć całość obowiązków Koordynatora, jego wybór zostaje odroczony na rok. Odpowiedzialność za Wspólnotę powierzamy Radzie Wspólnoty, której potrzebę utworzenia zgłaszało wiele osób już od dłuższego czasu. Do służby w Radzie zgłosili się z obecnych na spotkaniu: Maksymilian Kapalski, Malwina Okrzesik i Andrzej Ziółkowski oraz zaocznie: Paulina Leśniak i Maciej Panabażys. Aby zachować ciągłość działań, Andrzej Ziółkowski zobowiązał się dalej reprezentować polską Wspólnotę w kontaktach ze Wspólnotą światową i z ojcem Freemanem. Rada Wspólnoty została wybrana na rok.
Pomysły, plany, zadania dla Wspólnoty na najbliższy rok zostały omówione podczas zajęć warsztatowych. Najpierw w małych, kilkuosobowych grupach rozmawialiśmy o potrzebach naszych grup, przeszkodach i trudnościach w dzieleniu się darem medytacji. Następnie wszystkie propozycje zostały zebrane i podzielone na dwie części: tzw. „inreach”- działania umacniające grupy i jej członków w codziennej praktyce i „outreach” - działania zewnętrzne, służące rozpowszechnianiu Medytacji Chrześcijańskiej.
Widzimy konieczność kontynuowania pracy formacyjnej Wspólnoty, tzn. wprowadzenie w życie reguł działania według zasad tradycji, do której należymy. Jako polska Wspólnota jesteśmy częścią czegoś większego, Wspólnoty światowej, korzystamy z dorobku tych, którzy byli przed nami, którzy wypracowali już określoną ścieżkę. Ramy działania podkreślają charakter każdej wspólnoty, także naszej, mówią o tym, co nas wyróżnia. Jeśli mówimy jako wspólnota innym – „my robimy tak, my rozwijamy tę tradycję”, to nie stawiamy barier, ale wręcz przeciwnie, szukamy tego co łączy. Mając świadomość swojej tożsamości, możemy pełniej otworzyć się na innych i widzieć różnice jako wartość. Ukorzenienie we własnej tradycji, ryty grupy, dają jej członkom poczucie bezpieczeństwa, że podążają właściwą drogą. Dają też jasny, czytelny przekaz na zewnątrz czego, jako Wspólnota uczymy. To oczywiście nie przekreśla możliwości dzielenia się różnorodnymi doświadczeniami każdej osoby, która przychodzi na spotkania medytacyjne. Dlatego potrzebne jest oddzielenie w czasie spotkań części „modlitewnej”, której centrum jest wspólna medytacja oraz przekaz wiedzy i tradycji Wspólnoty od części „towarzyskiej”, gdzie możemy wymieniać się swoimi osobistymi doświadczeniami, gdzie uczymy się wzajemnego słuchania i zasad dobrej komunikacji.
W kolejnej części warsztatu zastanawialiśmy, które z wyszczególnionych działań są obecnie realne, tzn. leżą w zasięgu naszych możliwości organizacyjnych czy finansowych. W podsumowaniu zwróciliśmy uwagę, że w tym roku więcej energii Wspólnoty powinno być skierowane na działania typu „inreach”- wzmacniania grup już istniejących, wspierania osób chcących tworzyć nowe grupy i formacji liderów, tak aby zachować równowagę między tym co dajemy na zewnątrz a tym, co umacnia nas wewnętrznie. W końcu to małe grupy są wspólnotowym fundamentem.
W czasie spotkania w Milanówku wydarzyło się wiele dobrego, mamy wielką nadzieję, że rozpoczął się kolejny etap w życiu naszej polskiej Wspólnoty.
Malwina Okrzesik
Bielsko-Biała, 14.04.2014r.
Patrz też Galeria Szkoły 2014
