Czytanie na dziś: czytaj dalej
Biskupi o medytacji i WCCM

 

24.01.2016 roku podczas Anioł Pański papież Franciszek pozdrowił uczestników rekolekcji krajowych prowadzonych przez o. Laurence'a Freemana OSB dla wspólnoty WCCM we Włoszech.

  



WCCM jest obecny w życiu wielu diecezji na świecie ciesząc się wparciem i błogosławieństwem miejscowych biskupów. Poniżej zamieszczamy przykłady ich wypowiedzi.

  

Kardynał Walter Kasper

Papieska Rada ds. Popierania Jedności Chrześcijan

Patron WCCM

 

 

 "Ilekroć chrześcijanie różnych społeczności modlą się wspólnie, dając świadectwo Chrystusowi i pomagając ludziom w potrzebie, wspierają jedność chrześcijan. Modlitwa jest kosmiczną energią, która doprowadza kosmos, Boga i ludzkość do miłosnej jedności. W modlitwie jesteśmy jak zwiadowcy szukający eschatologicznej jedności, ale dzisiejszy świat potrzebuje nowego impulsu. Wspólnoty takie jak WCCM i inne ruchy kontemplacyjne mogą nas doprowadzić do tej wielkiej jedności... Błędny ekumenizm tłumi ból podziałów, ale nie przynosi uzdrowienia. Dzisiaj czuje się nowy powiew Ducha, idący przez Kościoły. Młodzi ludzie w Kościele nie muszą dźwigać tych obciążeń, które mieliśmy my, starsze pokolenie. Oni szybko dostrzegają wolność i radość Ewangelii."

Duchowy ekumenizm, Seminarium Johna Maina 2008, Meinz/Niemcy

 

 

 

Kardynał Oswald Gracias

Arcybiskup Bombaju

Członek grona ośmiu kardynałów doradców papieża Franciszka

 

 

 

"Ksiądz Joe Pereira naucza ćwiczeń jogi od wielu lat i jest cenionym przez swoich uczniów nauczycielem. Kieruje nim pragnienie wskazania chrześcijanom zdrowych postaw ciała i wykonywanie ćwiczeń, które ułatwiają im Medytację Chrześcijańską. Mam nadzieję, że dzięki tej książce coraz więcej ludzi zostanie wprowadzonych w doświadczenie radości prawdziwego bycia uczniem naszego Pana Jezusa Chrystusa."

Słowo wstępne do książki ks. Josepha Pereiry   "Joga w praktyce Medytacji Chrześcijańskiej" 

 

 

 

Giuglio Sanguinetti

Biskup Bresti/Włochy   

 

 

 

 

Dekretem z dnia 11 lipca 2007 - zatwierdził i ustanowił WCCM Prywatnym Stowarzyszeniem Wiernych udzielając mu osobowości prawnej. Wersja polska

 

 

 

Michael Putney (zm. 28.03.2014)

Biskup Townsville/Australia

Patron WCCM

 

 

 

"Jednym z najbardziej znaczących owoców Medytacji Chrześcijańskiej jest odkrycie, w jaki sposób dzieci i młodzi ludzie przyjmują tę formę modlitwy. Małe dzieci mają w sobie niezwykłą otwartość na obecność Boga w ich życiu, a także naturalną gotowość modlitwy. Jeśli dodatkowo nauczymy je pozostawać w bezruchu, tak by ich serca otworzyły się na działanie Ducha Świętego, na obecność Jezusa i Boga Ojca, szczodrze wyposażymy je na resztę życia. Ważne jest, aby nawet małe dzieci nauczyły się przebywać w bezruchu, a nie tylko być cicho. Bezruch to co innego niż nieodzywanie się. W bezruchu Bóg przemawia do serc dzieci i odkrywają Jego miłość, jaką darzy każde z nich osobiście. Edukacja dzieci jest wielką odpowiedzialnością i wspaniałą czynnością, która otwiera wiele możliwości. Niniejsza książka zawiera wiele cennych wskazówek, potrzebnych nauczycielom pragnącym przybliżyć dzieciom umiejętność Medytacji Chrześcijańskiej i modlitwy kontemplacyjnej według nauki ojca Johna Maina OSB. Niech Bóg błogosławi obficie medytującym, dorosłym i dzieciom, aby wspólnie odkrywali radość pozostawania w bezruchu przed Panem."

Medytacja z dziećmi – wstęp do książki „Medytacja chrześcijańska w szkołach”

 

Medytacja w szkołach - List do koordynatora WCCM w Polsce

 

Świadectwo bp. Putney'a o cierpieniu, szczęściu i Wspólnocie

Transkrypt wywiadu 

 

 

 

 

 

Felipe J. Estevez

Biskup St. Augustine/Floryda/USA

 

 

 

 

Medytacja w szkołach - List do dyrektorów szkół diecezjalnych

 

 

 

Joel Z. Baylon

Biskup Legazpi/Filipiny

 

 

 

 

Medytacja dzieci i młodzieży - Aprobata dla konferencji Medytacji Chrześcijańskiej

 

 

 

Charles Bo

Arcybiskup Yangoon/Birma

 

 

 


"Witamy Ojca Laurence Freemana, mnicha benedyktyńskiego i dyrektora Światowej Wspólnoty Medytacji Chrześcijańskiej. Ojcze, chciałbym podziękować za to, że tu z nami jesteś, dziś wieczór w seminarium, i ponownie jutro z ludźmi młodymi i parafianami. Przed Toba więc intensywny program nauczania, tym bardziej, że potem udaje się Ojciec do Mandalay i następnie jeszcze do Tanggyi. 

Często słyszymy o medytacji buddyjskiej i medytacji Zen. Ja sam rozpocząłem praktykę  medytacji chrześcijańskiej w latach seminaryjnych – podczas nowicjatu i później jako kapłan. Jednak stale stwarza mi ona problemy, problemy z rozproszeniami, czasami z usypianiem w Bogu, czasami wydaje mi się, że jestem zbyt zajęty jako biskup, by mieć na nią czas. Takie są moje osobiste medytacyjne problemy i mam nadzieję, że pomoże mi je Ojciec rozwiązać.

Często nasi katolicy na Birmie mówią: „Mamy tutaj i w całym kraju medytację buddyjską i medytację Zen”. I wielu z nich prosi: „Nauczcie nas medytować; jak medytować po chrześcijańsku?”. Jesteśmy więc niesłychanie ciekawi Ojca doświadczeń jako nauczyciela medytacji chrześcijańskiej i mamy nadzieję, że po tych spotkaniach nasza medytacja będzie nieco bardziej dojrzała. Tak więc, serdecznie witamy, a po tym wstępie sam staję się Ojca uczniem."

Powitanie o. Laurence'a Freemana OSB na wykładzie do seminarzystów w Yangoon. Marzec 2013.

 

 

 

Hugh Gilbert OSB

Biskup diecezji Aberdeen/Szkocja

 

 

 

 

"Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.” Tradycyjnie w chrześcijaństwie "izdebka" ta jest rozumiana jako wewnętrzna przestrzeń, do której powracamy z zewnętrznego rozproszenia, skupiamy się w głębi siebie i przygotowujemy na spotkanie z Bogiem. Dzieci bardzo szybko odpowiadają na to wezwanie serca do modlitwy nieustannej.

Kadra nauczycielska Katolickiej Szkoły Podstawowej św. Józefa w Aberdeen została zainspirowana w listopadzie 2011 dniem Medytacji Chrześcijańskiej, który poprowadzili Charles i Patricia Posnett ze Światowej Wspólnoty Medytacji Chrześcijańskiej (WCCM). Nasze szkoły katolickie już teraz szczycą się wysokim poziomem nauczania. Czy poprzez dalsze pogłębienie ich życia modlitewnego wielu z ich absolwentów nie stanie się, jak zachęcał Ojciec Święty Benedykt XVI, „świętymi XXI wieku”?

Wypowiedź podczas spotkania z kadrą nauczycielską Katolickiej Szkoły św. Józefa w Aberdeen/Szkocja w listopadzie 2011

 

 

 

Peter John Haworth Doyle

Biskup diecezji Northampton

 

 

 

 

List do koordynatorów programu "Medytacja w szkole" w Wielkiej Brytanii 

Film ze szkoły z listu bp. Petera 

 

 

 

John Pritchard

Anglikański Biskup Oxfordu

 

 

 

 

List do koordynatorki programu "Medytacja w szkole"

 

 

 

Ignatius Suharyo

Arcybiskup Semarang/Indonezja

 

 

 

 

"Jestem dogłębnie przekonany, że apostolat wsparty głębokim życiem duchowym przyniesie dobre owoce. Istnieje bowiem związek pomiędzy apostolatem a życiem religijnym jako źródłem siły dla pracy duszpasterskiej. Stąd tak ważne jest – zwłaszcza dla księży – ożywcze życie duchowe; praca duszpasterska czerpie swoją siłę z życia duchowego. Uczniowie Jezusa zostali wezwani do tego, aby z Nim pozostać, i wziąć udział w Jego misji; podobnie księża są wezwani do trwania przy Chrystusie w ciszy i modlitwie kontemplacyjnej. Często słyszy się przekonanie, że kontemplacja zarezerwowana jest dla mnichów i konsekrowanych kontemplatyków. Moim zdaniem modlitwa kontemplacyjna jest potrzebna wszystkim, którzy pragną uczynić z Jezusa źródło swojego życia. Ta książka zawiera refleksje na temat życia kontemplacyjnego, a także świadectwa księży na temat ich doświadczeń związanych z modlitwą kontemplacyjną. Opisują oni swoje trudności z praktyką modlitwy medytacyjnej, ze wszystkimi niepowodzeniami i osiągnięciami, jak też owoce tej modlitwy. W efekcie końcowym modlitwa kontemplacyjna pozwala kapłanom doświadczyć obecności Jezusa Chrystusa w ich życiu. Dzięki temu praca duszpasterska i apostolat odnajdują swoje źródło w samym Chrystusie. Trzeba tutaj nadmienić, że Medytacja Chrześcijańska nie jest jedyną drogą do obcowania z Panem, ale jest jednym ze sposobów uświadomienia sobie Jego obecności. Odnawiając tradycję kontemplacyjnego życia, mamy nadzieję, że zarówno księża, jak i lud Boży jeszcze mocniej zjednoczą się z Jezusem, by pełnić Jego wolę. Niech ta książka będzie wielką pomocą dla naszego duchowego życia, szczególnie kapłańskiego. Życzę dobrej lektury.

The prayer for the priest – Christian Meditation and the Priestly Ministry (Modlitwa kapłana – Medytacja Chrześcijańska a posługa kapłańska) – wstęp do wydania indonezyjskiego

 

 

 

Rowan Williams

Arcybiskup Canterbury/Wielka Brytania

Patron WCCM

 

 

 

"W praktyce może on [związek między kontemplacją i dziełem ewangelizacji] sugerować, że wszędzie tam, gdzie podejmowane są inicjatywy dotarcia do niepraktykującej części chrześcijańskiego lub postchrześcijańskiego społeczeństwa, trzeba się mocno zastanowić, jak wesprzeć wyjście do świata ekumenicznie ugruntowaną praktyką kontemplacyjną. Oprócz powszechnie uznanego przykładu form liturgicznych wypracowanych przez wspólnotę Taizé, ruchy takie jak Światowa Wspólnota Medytacji Chrześcijańskiej – ze swymi głębokimi korzeniami w tradycji benedyktyńskiej – otwierają przed nami w tym względzie nowe możliwości. Co więcej, Wspólnota ta włożyła wiele pracy w udostępnienie swych praktyk kontemplacyjnych dzieciom i młodzieży, przez co zasługuje na jak największe wsparcie.

Obserwując w szkołach anglikańskich w Wielkiej Brytanii, z jak wielkim zapałem i zaangażowaniem dzieci reagują na zaproszenie do medytacji w tradycji tej Wspólnoty, widzę w niej wielki potencjał do wprowadzania młodych ludzi na głębiny naszej wiary. Z kolei dla tych, którzy oddalili się od regularnych praktyk sakramentalnych naszej religii, praktyki Taizé lub WCCM są często szansą powrotu do sakramentalnego serca wiary. Ludzie, niezależnie od wieku, odnajdują w tych praktykach możliwość życia bardziej po ludzku, z mniejszą zachłannością i tempem, wygospodarowania w nim miejsca na zatrzymanie się i ciszę czy możliwość patrzenia na życie jako na proces dojrzewania. Ale przede wszystkim praktyki te wskazują na sposób życia ze świadomością, że istnieje w życiu trwała radość, możliwa do osiągnięcia poprzez dyscyplinę samoograniczania się, radość, która jest zupełnie inna od poczucia zadowolenia z zaspokojenia tego czy innego impulsu chwili."

 

Fragment przemówienia z dnia 10.10.2012 podczas Synodu Biskupów w Rzymie, w obecności papieża Benedykta XVI, kardynałów i biskupów z całego świata oraz przedstawicieli innych Kościołów. Całość przemówienia w języku angielskim i w języku polskim.

 

 

 

 

Nicholas Chia

Arcybiskup Singapuru

 

 

 

 

 

Arcybiskup Singapuru, Nicholas Chia, z okazji obchodów 25-tej rocznicy powstania Wspólnoty Medytacji Chrześcijańskiej w Singapurze


 

 

 

Konferencja Biskupów Nowej Zelandii

 

 

" [...] Są wśród was tacy, którzy odnajdują siłę i odnowę wiary w praktykowaniu medytacji. Benedyktyn ojciec John Main (1926-1982) zaadaptował na potrzeby współczsnego życia modlitwę Ojców Pustyni tak, aby stała się ona sposobem na włączenie modlitwy w codzienne życie, zalecając dwa 20-30-minutowe okresy medytacji każdego dnia. (Podobną praktyką, wywodzącą się z tej samej tradycji, jest „modlitwa głębi”, proponowana przez ojca Thomasa Keatinga, USA).

Te formy modlitwy wymagają dyscypliny. Dlatego niezbędne są grupy wsparcia i parafie powinny zaangażować się w ich powstawanie. Wspólnoty kontemplacyjne, istniejące już przy klasztorach i zgromadzeniach zakonnych, mogą teraz stać się częścią życia parafii. Cotygodniowe spotkania grup medytacji chrześcijańskiej mogą zachęcić innych wiernych i stać się zaczynem kontemplacyjnego życia w parafiach.

Jest to forma kontemplacyjnej modlitwy, której rozwój szczególnie chcielibyśmy wspierać. Choć wysiłek, jakiego wymaga, ukrywa się za jej prostotą, jest ona jedną z najlepszych odpowiedzi na duchową próżnię w naszym współczesnym społeczeństwie. Jest ona już aktywnie obecna w części naszych szkół, w których w ramach codziennej modlitwy, dzieci potrafią w ciszy przez kilka chwil rozważać obecność Boga. Zatem wiedza o tym, jak wejść do „wewnętrznej izdebki” i spotkać Jezusa, jest pierwszym etapem osobistej relacji z Bogiem poprzez Jezusa i bramą prowadzącą do nieustannej odnowy [...]”

 

Fragment Listu pasterskiego Konferencji Biskupów Nowej Zelandii “On Prayer in the Busyness of Life” (O modlitwie we współczesnym, zabieganym świecie), 2009 

 

Print Friendly and PDF