Czytanie na dziś: czytaj dalej
Dla liderów grup WCCM Konferencje

Zawiązanie nowej grupy medytacyjnej jest krokiem wiary, ale też wzbogacającym doświadczeniem odpowiedzialności. Cokolwiek dasz z siebie, otrzymasz z powrotem z sowitą nawiązką. Zawsze pamiętaj o tym, że nie musisz być ani ekspertem, ani modelem Medytacji. Pozostań jej pokornie oddanym. Nauczyciel jest wewnątrz nas. Jego Imię jest „wywyższone ponad wszelkie inne imiona”. Grupa staje się kanałem Jego obecności nie tylko dla swoich członków, ale i dla wszystkich osób, z którymi w ciągu tygodnia spotykają się jej uczestnicy.

Laurence Freeman OSB, "Drogocenna perła."

Spotkanie grupy medytacji WCCM

 

Grupa medytacyjna różni się swym charakterem od większości grup modlitewnych. Chociaż medytacja nie wyklucza innych form modlitwy, grupa jest miejscem dla tych osób, które tą formę modlitwy kontemplacyjnej czynią fundamentem swego życia duchowego. A zatem cotygodniowe spotkania nie zawierają modlitw słownych, wypowiadania próśb czy modlitw uwielbienia, ale bycie z sobą w milczeniu i ciszy. 

Przykład plakatu informującego o grupie medytacyjnej w kościele







Typowe spotkanie grupy medytacji trwa ok. 45 minut.

Składa się ono z następujących części:

  • przywitanie członków grupy i nowych osób
  • wprowadzenie do praktyki medytacji przez lidera grupy lub osobę medytującą przez dłuższy czas
  • krótka nauka o. Johna Maina, o. Laurence’a Freemana lub innego nauczyciela WCCM – przeczytanie fragmentu książki, bądź z konferencji zamieszczonej na www.wccm.pl
  • 25-30 minutowa medytacja
  • modlitwa kończąca spotkanie

Potem, według potrzeby uczestników, jest czas na rozmowy, pytania, sprawy organizacyjne czy inne zajęcia integrujące grupę. Zachowanie takiej struktury spotkania umożliwi osobom śpieszącym do zajęć dnia opuszczenie spotkania. Według o. Freemana: „Doświadczenie Wspólnoty pokazuje, że zbyt długie spotkania („małe rekolekcje”) są przyczyną nie pojawiania się na grupie i mogą być zniechęcające, szczególnie dla nowych osób. Trzymanie się prostoty, dyscypliny medytacji indywidualnej i grupowej wraz z zachowaniem integralności nauczania pozwala na stopniowe zakorzeniania się w tradycji medytacji Wspólnoty, dokonuje się transformacja i utwierdza się duchowa tożsamość grupy.”

Prowadzący grupę powinien przygotować odpowiednią atmosferę spotkania medytacyjnego oraz wykorzystać różne środki na wprowadzenie w ciszę i skupienie medytacyjne.

 

Niektórzy prowadzący przyciemniają lub gaszą światło, włączają odpowiednią muzykę medytacyjną i zapalają świecę. Muzyka ma oczywisty wyciszający wpływ przed medytacją, a po medytacji pomaga w wyjściu z ciszy. Światło świecy symbolizuje obecność Chrystusa: „Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje Imię, tam jestem pośród nich”. Pomieszczenie powinno być ciche. Uczestnicy siedzą na odpowiednich krzesłach, stołeczkach lub poduszkach medytacyjnych rozłożonych na dywanie, wykładzinie, matach lub kocach. Dobrze jest, jeżeli osoby medytujące siadają do medytacji bez butów.

 

Bardzo ważna jest cotygodniowa regularność spotkań. Sprawdzoną praktyką lidera grupy jest przypomnienie smsem członkom grupy o zbliżającym się spotkaniu.

 

Cel spotkania

 

Celem każdego spotkania grupy medytacyjnej jest utwierdzenie uczestników w praktyce medytacji oraz nauczanie i dzielenie się.

Przytaczanie nauk nauczycieli WCCM wzmacnia rozwój osobisty i wspólnotowy. Prowadzący grupę zachęcają do dzielenia się i wypowiadania własnych uwag, spostrzeżeń czy pomysłów podczas rozmowy po medytacji.

 

Czas medytacji

 

Ojciec Freeman zachęca, aby spotkania grupy rozpoczynały się wprowadzającą modlitwą o. Johna Maina oraz modlitwą kończącą WCCM. Są one dostępne na naszej stronie internetowej, na zakładkach i w folderach.

Ważną dyscypliną jest rozpoczynanie i kończenie medytacji w wyznaczonym czasie.

 

 

Podczas medytacji powinna być zachowana bezwzględna cisza i bezruch.

 

Pytania i czas na rozmowę

 

W tym momencie spotkania pojawia się też opcjonalne zadanie dla lidera grupy.

Może on/ona poświęcić kilka minut najważniejszemu tematowi poruszonemu w czytanym fragmencie nauki o medytacji lub może podzielić się własnym doświadczeniem związanym z tematem nauczania.

Jest to zwykle krótkie rozważanie, które umożliwia przedstawienie spostrzeżeń i uwag dot. nauki oraz zachęca członków grupy do rozmowy. Ważne jest jednak, aby spotkanie nie przekształciło się w gorącą debatę i aby głównym punktem była rozmowa o medytacji.

 

Jeśli nowi uczestnicy chcieliby zadać pytania, powinni bez obaw i swobodnie móc je zadawać. Ci, którzy prowadzą grupę oraz osoby medytujące przez dłuższy czas, mogą odpowiadać na pytania najlepiej, jak potrafią. Nie ma konieczności udzielania pełnej odpowiedzi. Powstałe wątpliwości można wyjaśnić na kolejnym spotkaniu, po głębszych studiach źródłowych poruszonej kwestii.

 

Nikt nie powinien być zobligowany do powiedzenia czegokolwiek.

Czas na pytania i odpowiedzi jest poświęcony przede wszystkim nowym uczestnikom, aby mogli rozwiewać swe wątpliwości dotyczące medytacji.

 

Ojciec John Main był zdania, że jeśli ktoś rozpoczyna medytację i poważnie podchodzi do jej praktyki, powinien zobowiązać się do uczestniczenia w spotkaniach grupowych przez minimum 10 tygodni. Prowadzący powinni o tym przypominać nowym członkom grupy. Jeśli przypuszcza, że nowa osoba ma trudności, wówczas może umówić się na dodatkowe spotkanie po spotkaniu grupy.

 

Niektóre grupy organizują czysto prywatny i integracyjny czas np. z okazji Świąt Bożego Narodzenia czy Wielkanocy.

 

Wielu prowadzących rozdaje kopie materiałów pomocniczych dotyczących medytacji chrześcijańskiej, np. zakładki, foldery, konferencje, kwartalniki, które udostępniamy bezpłatnie.

 

Mając to wszystko na uwadze trzeba zawsze pamiętać, że sercem spotkania jest dzielenie się ciszą w grupie.

 

 

 

Opracowano na podstawie tekstu Paula Harrisa „What  happens at the weekly group meeting?” z serwisu wccm.org.

 


 

 

 

fot. Marek Lewandowski.

Print Friendly and PDF