²⁷¹⁶ Modlitwa wewnętrzna jest słuchaniem słowa Bożego. Słuchanie to, dalekie od bierności, jest posłuszeństwem wiary, bezwarunkowym przyjęciem tego słowa przez sługę i miłującym przylgnięciem dziecka. Uczestniczy ono w „Tak” Syna, który stał się Sługą i w „Fiat” Jego Pokornej Służebnicy.

Od wzroku związanego z kontemplacją przechodzimy do innego sposobu poznania: do słuchania. Podobnie jak w przypadku wzroku nie chodzi tylko o słuchanie dyskursywne, ale chodzi o wsłuchanie się w głębszą treść, która jest zawarta w słowie Bożym. Lectio divina jest wsłuchiwaniem się w słowo Boże, aby nasycić się jego wewnętrzną treścią. Jest dalekie od biernego odbioru, bo jest posłuszeństwem wiary, przylgnięciem do Słowa, zawierzeniem i pójściem za Nim. Jest to możliwe tylko wtedy, kiedy ufamy i pokładamy nadzieję w Bożej miłości, kiedy wiemy, że słyszane słowo jest prawdą, której można zawierzyć.

Ze swej istoty jesteśmy odpowiedzią na Boże wezwanie. Rodzimy się jako odpowiedź na Boże wezwanie. Stąd „Tak” z naszej strony staje się fundamentem naszej tożsamości dziecka Bożego.